Verlies me niet

Verschillende vormen van verlies

Verlies en rouw zijn onderdeel van het leven, dat geldt voor ons allemaal. 

We denken dan vaak vooral aan het verlies van een dierbare die is overleden. Dat kan heel kort geleden zijn maar ook soms juist al een hele lange tijd. Naast dit verlies spreken we ook van levend verlies. Bijvoorbeeld als je partner , kind of een gezinslid ziek is (geworden) , bij een scheiding of  als je zelf te maken hebt met ziekte. Bij ongewilde kinderloosheid, dingen uit je verleden die je zo gevormd hebben dat ze je leven meer bepalen dan je lief is.

Dan is het zinvol om jezelf hierin ruimte en tijd te gunnen. Om zo je veerkracht en balans te kunnen (her) vinden.

Alle veranderingen brengen verlies met zich mee
Zoals alle verliezen grote of kleine veranderingen eisen

anoniem

Loslaten is iets anders dan achterlaten
en vasthouden is iets anders dan weigeren om verder te gaan.
Loslaten is toestaan dat wat er was
in je doorklinkt
terwijl je verder gaat. 
Vasthouden is toestaan dat je verder gaat
terwijl wat er was
eeuwig in je zal nagalmen.

Henri-Louis Bergson 

Verlies me niet..

Dat is de naam van mijn praktijk. Degene of dat wat je dierbaar was, wil je niet verliezen maar met je mee blijven dragen. Hoe vind je daar een manier voor als je tegelijkertijd ook je nieuwe evenwicht moet vinden?  En hoe zorg je dat je ook jezelf niet verliest met dat of degene die je bent verloren? Verlies me niet staat voor het overleven met verlies en rouw zonder jezelf helemaal te verliezen en zonder dat – of diegene wat/die je dierbaar is te verliezen maar anders te leren vasthouden. 

Het gevoel als het ware kopje onder te gaan in je verlies is een normaal gevoel voor iemand die rouwt. Ook al heb je zelf misschien het gevoel dat je gek aan het worden bent of dat je nooit meer je leven kunt oppakken. 

Je leven is voor altijd anders. Maar ook als het leven ‘anders’ is kan er wel een nieuw balans in je leven komen. In mijn praktijk kan ik je ondersteunen en met je mee op weg gaan. 

De naam ‘verlies me niet’ heeft ook nog een andere kant. Het verlies van dat wat je zo dierbaar is, hoort voor altijd bij je.  Is voor altijd deel van je leven, dat kun je niet verliezen. 

 Het Labyrint is ook te zien in mijn logo.
Het labyrint is geen doolhof, al denken mensen dat vaak wel.
Maar er is een heel belangrijk verschil: in een doolhof verlies je je weg, in een labyrint vind je je weg!

Een labyrint is een weg van buiten naar binnen, of van binnen naar buiten, die maar op 1 manier gelopen kan worden. Het kan voelen alsof je nooit in het midden uitkomt, of bij de uitgang. En dan ineens ben je er toch. Het labyrint wordt van oudsher in verschillenden culturen en religies gebruikt om iets te overdenken. Te mediteren of tot een inzicht te komen. Je neemt de tijd om de weg naar binnen te gaan om zo uiteindelijk met een nieuw evenwicht weer verder te kunnen gaan. 

Graag ga ik met jou die weg. In het vertrouwen dat er een weg ís waarin het lukt je verlies niet alleen te doorleven maar ook te overleven. Door je eigen veerkracht te gebruiken of te (her)vinden om te komen tot een noodzakelijke vernieuwde balans in je leven